Yaşadığımız önemli ilişkilerde her gün pek çok karar alınır. Ekmeğin hangi fırından alınacağından tutun da pazar günü nereye gidileceğine, çocuğun hangi okula gideceğinden tutun da akşama ne yenileceğine kadar. Küçük büyük, önemli önemsiz, evdeki kediyle, çocukla, parayla ya da kendinizle ilgili adımlar.
Bu kararlar alınırken, neyin nasıl yapılacağı belirlenirken evdeki ya da ilişkideki huzurun korunması için taraflardan biri diğerine göre daha fazla özveride bulunur. Biri kararlı olduğunda diğeri uzlaşmaya açık olur.
Taraflardan biri her durumda uzlaşmaya çalışıyorsa, ilişkide huzurun korunmasından tek başına sorumluymuş gibi davranıyorsa o kişinin içinde patlayıcı, denge bozucu ve hatta hasta edici bir öfke birikir. Her durumda uzlaşmaya açık olan kişi bunun bedeliğini kendi benliğinden vazgeçerek öder. Kırılmaya açıktır, dengesi kolay bozulur, öfkeli tepkiler verir, susup susup olmadık yerlerde patlar. Huzuru korumaya çalışırken huzuru kaçıran kişi durumuna düşer.
Uzlaşmak kötü değil. Uzlaşamayacağımız konuların ne olduğunu bilmek önemli. Huzur önemsiz değil. Huzurun tesis edilmesi için bir kişinin çabasının yetmeyeceğini bilmek önemli. İlişki önemsiz değil. İlişki sahibi olmak benlik sahibi olmaktan daha önemli değil. Anlayacağınız hiç bir şey sizden önemli değil.
Öfkelenebiliriz, insanlara hadlerini bildirebiliriz hatta intikam bile alabiliriz. Daha güzel yollardan derdimizi anlatmaya da çalışabiliriz. Bunlar o kadar zor adımlar değil. Zor olan kendimizi bilmek, öğrenmek. Yıktığımız, aşındırdığımız yönlerimizi onarmak, gerekiyorsa yeniden inşa etmek. Aldığımız kararların arkadında durmak. Tutarlı olmak. Kolay değil. Huzursuz edici, sinir bozucu, korkutucu bir iş. Çok korkutucu.
Korkuyoruz çünkü ayrı bir benlik olarak kendimizi ortaya koymak, hayır demek, bizim için önemli olanın ne olduğunu bilmek ve peşinden gitmek hayatımızı alt üst edebilir. Diğerleri uzaklaşabilir. Hatırlamamız gereken şey şu: Diğerlerine yakın olmak için kendimden uzaklaşmam ne kadar mantıklı?Diğerleri beni hatırlasın diye kendimi unutmak ne kadar sağlıklı?Diğerleri beni kabul etsin diye kendimi reddetmem kendime ihanet değil mi?