Hevesinizin kırılması berbat bir duygudur. Hevesiniz kaçtığında içinizden hiçbir şey yapmak gelmez, küskün hissedersiniz. Ve dünya hevesinizi kursağınızda bırakan, yaptıklarınızı onaylamayan insanlarla doludur.
Her yaptığımızın anlaşıldığı ve onaylandığı bir dünya yok, her ne kadar buna ihtiyaç duysak da… Ancak “beni anlayan hiç kimse yok” demek de pek gerçekçi bir düşünce değil. Bugünde olmasa da geçmişte sizi anlayan, yaptıklarınızı beğenen insanlar vardır. Hevesiniz kaçıp da moraliniz bozulduğunda aldığınız övgüleri, sizi anlayan ve değer veren insanları düşünün. İyi zamanları hatırlayın. Yeniden harekete geçmenizi sağlayacak enerjiyi iyi zamanları hatırlayarak bulursunuz.