Günümüz modern aileleri çocuklarına proje muamelesi yapmaktalar. Akademik başarıya giden yolda sınavlara hazırlanan küçücük çocukların haline lütfen bakın.
Anneler babalar projelerini hayata geçirmenin kaygısı içindeler. Sanki hayatta mutlu ve başarılı olmanın tek yolu var ve o da iyi okullardan mezun olmak, çok çok başarılı olmak. Bunun yanında mutlaka bir müzik aleti çalmak, sporun bir dalıyla uğraşmak, sosyal, girişken ve konuşkan olmak. Allah korusun içe dönük mizaçlı bir çocuk anne babaları öyle korkutuyor ki hemen bir psikoloğun kapısı çalınıyor.
Hayatta insanı başarıya ve mutluluğa götüren pek çok yol vardır ve akademik başarı bu yollardan sadece bir tanesidir.
Çocuk dediğimiz varlık meydana getirilecek bir proje olamaz. Diyelim ki oldu; bu hem çocuğu mutsuz eder hem de bir annenin çocuğuna yapacağı en büyük haksızlık olur.
Çocuklarımız birer tohum, birer potansiyel olarak dünyaya gelirler. Neyse odur. Anne baba olarak bizim yapabileceğimiz çocuğu tanımak, anlamaya çalışmak ve onun çiçeklenmesi için elimizden geleni yapmaktır.
Bilim projesi olur, mimari proje olur, ticari proje olur da çocuktan proje nasıl olur? Kendini anne babasının yaşam projesi olarak algılayan çocuk nasıl hissedecektir. Ya da böyle çocuklar hissedebiliyorlar mı?
_________________________________________________________________________
YA İYİ BİR OKUL KAZANAMAZSAM!
Çocuklarımız bu sene pek çok sınava girecekler. Büyük stres altındalar ve diyorlar ki: “Hayatım bu sınava bağlı”.
Oysa sınavlar sadece gideceğiniz okulu belirler, hayatınızı değil. Peki gideceğiniz okul mutluluğunuzu, hayatınızı nasıl belirler?
Çocuk yetiştirirken “ya iyi bir eğitim alır iyi bir okula gidersin ya da hayatın boyunca sürünürsün” telkinlerini çocuklarına veren anne babaların, hedefler tutmadığında çocuklarına vermiş olacakları zararı çok iyi hesaplamaları gerekiyor. İş hayatındaki başarının ölçülebilir ancak yaşam başarısının somut kriterlerle ölçülemiyor oluşu çocuklarımıza verdiğimiz hatalı telkinlerin baş nedeni.
Benim başarıdan anladığım; hayatının sorumluluğunu alabilen, duygusal olarak da ayaklarının üzerinde durabilen, insan ilişkilerini yürütebilen, karar verme becerisine sahip ve özgüvenli insanlar. Ve bunların hiçbiri iyi okullarda öğretilmiyor.
Çocuğunuzu tanıyın, anlayın, saygı duyun. Yeteneklerini keşfetmesine olanak sağlayın. Çok seçenek sunun ve hayattan keyif alması için çocuklarınıza örnek olun. Onlara hayatın ne olduğunu anlatın…
