Özgüven ve özsaygıyı serumla bünyeye alamıyoruz. Bir kitap, bir kurs, bir telkinle de olmuyor. Bunun için bir çip de üretmedi bilim adamları. Hayal kurmaya cesaret ettiğimizde, hayalimizin peşinde koşmak için harekete geçtiğimizde, bu süreçte yaşayabileceğimiz acı, tereddüt ve dış dünyayla mücadele ederken karşımıza çıkacak her türlü üzüntüyü göze aldığımızda kendimizle gurur duyarız. İşte özgüven böyle…
Aynı fikirde olmak insanlar arası yakınlık ölçütü müdür? Hayır değildir. Ama diğerlerinin yakınlığını, sevgisini, desteğini kaybetmekten korkuyorsak onlarla hemfikirmiş gibi yaparız. Çatışmadan kaçmak, bir süreliğine de olsa huzurumuzu korumak için kendi düşüncemizi kendimize saklarız. Bunun uzun vadede sürekli yapılmasının sakıncası şudur. Bir süre sonra kendiliğimizi öyle bir bastırmış oluruz ki artık en basit konularda bile…
Kim olduğumuzu anlamaya giden yol yakın ilişkilerimizi anlamaktan geçer. Eşimiz, eşimizin ailesi, annemiz, babamız, kardeşlerimiz, dostlarımız…Nasıl ilişki kuruyoruz?Sorun çıktığında neler yapıyoruz?Kaygı çok yükseldiğinde tepkisel olmadan ya da kaçmadan kaygıyı yönetebiliyor muyuz?Sizin için önemli olan insanlardan uzaklaşarak sorunları çözemezsiniz. Hiç kimseye ihtiyacınız yokmuş gibi davranarak da.Sorunun kaynağı olarak gördüğünüz ve aşırı odaklandığınız kişiden odağınızı kaydırın. Büyük…