Hayatımızın hiç de azımsanmayacak kadar büyük bir zamanında başımıza gelen sorunların gerçekliğini idrak edemeyiz. Hayatın, olan bitenin, başımıza gelenin gerçek olduğunu fark etmeden kabullenme aşamasına geçemeyiz. Ancak gerçekleri kabul ettiğimizde o durumla ilgili ne yapacağımıza dair karar verme gücümüzü açığa çıkarabiliriz.
Farkına varılıp kabul edilemeyen sorunlar haliyle çözümlenemez. Bize yapılan kötü şeylere karşı tavır koyabilme gücüne kavuşmak için “benim bir sorunum var, bana kötü davranıyorlar” diyebilmek gerekir. Kabul edemediğimizde yalanlara inanırız. Beş yaşındaki bir çocuğun inanmayacağı şeylere inanır, yapılmaması gereken hatalar yaparız.